مردی از ایران که مایل است همه چیز را ازنگاه طنز ببیند چون معتقدم هیچ زبانی برنده تر از طنز وجود ندارد .
به هجو و مسخره کردن دیگران اعتقادی ندارم .چون این کار نوعی عجز است .طنز جدای از این هاست.
هنوز به شعارهای قدیم پایبندم ودوتا بچه بیش تر ندارم .هر دو هم خروس به تمام معنا هستند.
چندبار خواستم آنهارابفروشم کسی نخرید فعلامی خواهم آنها را دربورس عرضه کنم.
از مال دنیا فقط همین زبان را دارم .که آن هم تنها مشکل من است.
به تمام مردم ازهرزبان وملیتی که باشند عشق می ورزم چون آنها مخلوقات خداوندند.
خلاصه به من رای بدهید
را دوست ندارم بلکه از انتقادسازنده خوشم می آید.
ملالی نیست جز دوری شما حتما به وبلاگ من سری بزنید وبجای فاتحه نظری بنویسید تا روحم شادشود
العبد الحقیر :ابوعدنان
ادامه...
نظرسنجی
به نظر شما امتیاز این وبلاگ چیست؟(می توانیدچندگزینه انتخاب کنید)
آنان که مدام دل نگران ناتوانان هستند هیچ گاه نمی توانند ناتوانی را نجات بخشند ! با اشک ریختن ما ، آنها توانا نمی شوند باید توانا شد و آنگاه آستین همت بالا زد . حکیم ارد بزرگ
موافقم
اما چطوری ؟
هرقفلی کلیدی داره این بستگی به ابتکار وخلاقیت ما دارد