مردی از ایران که مایل است همه چیز را ازنگاه طنز ببیند چون معتقدم هیچ زبانی برنده تر از طنز وجود ندارد .
به هجو و مسخره کردن دیگران اعتقادی ندارم .چون این کار نوعی عجز است .طنز جدای از این هاست.
هنوز به شعارهای قدیم پایبندم ودوتا بچه بیش تر ندارم .هر دو هم خروس به تمام معنا هستند.
چندبار خواستم آنهارابفروشم کسی نخرید فعلامی خواهم آنها را دربورس عرضه کنم.
از مال دنیا فقط همین زبان را دارم .که آن هم تنها مشکل من است.
به تمام مردم ازهرزبان وملیتی که باشند عشق می ورزم چون آنها مخلوقات خداوندند.
خلاصه به من رای بدهید
را دوست ندارم بلکه از انتقادسازنده خوشم می آید.
ملالی نیست جز دوری شما حتما به وبلاگ من سری بزنید وبجای فاتحه نظری بنویسید تا روحم شادشود
العبد الحقیر :ابوعدنان
ادامه...
نظرسنجی
به نظر شما امتیاز این وبلاگ چیست؟(می توانیدچندگزینه انتخاب کنید)
کوه پرسید ز رود: زیر این سقف کبود راز ماندن درچیست ؟ گفت: در رفتن من کوه پرسید :و من؟ گفت: در ماندن تو بلبلی گفت:ومن؟ خنده ای کرد و گفت: درغزلخوانی تو آه از آن آبادی که درآن کوه رَوَد ، رود ،مرداب شود، ودرآن بلبل سرگشته سرش رابه گریبان ببرد، ونخواند دیگر، من وتو بلبل وکوه و رودیم راز ماندن جز، در خواندن من ،ماندن تو، رفتن یاران سفرکرده مان نیست بدان! (ابوالفضل سپهر)
سلام از اینکه به وبلاگم سر زدید ممنونم و بایت تبریک هم تشکر
کوه پرسید ز رود:
زیر این سقف کبود
راز ماندن درچیست ؟ گفت: در رفتن من
کوه پرسید :و من؟ گفت: در ماندن تو
بلبلی گفت:ومن؟
خنده ای کرد و گفت: درغزلخوانی تو
آه از آن آبادی
که درآن کوه رَوَد ،
رود ،مرداب شود،
ودرآن بلبل سرگشته سرش رابه گریبان ببرد،
ونخواند دیگر،
من وتو بلبل وکوه و رودیم
راز ماندن جز،
در خواندن من ،ماندن تو، رفتن یاران سفرکرده مان نیست
بدان!
(ابوالفضل سپهر)
ممنون که سر زدی
سلام
جمله ی بسیار زیبایی بود
ناپلئون یک نابغه بود که همزمان با دو دستش می تونست دو نامه با موضوع متفاوت بنویسه
درود برشماکه سری به مازدی وهم اطلاعات عمومی مارازیادکردی
سلام.اونجا هم نظرتون رو خوندم.وعا از اظهار لطف شما روحیه میگیرم
سلام آنچه گفتم جز حقیقت چیز دیگری نبود
واقعا جقدر حرف سنجیده و قشنگی زده ناپلئون
سلام ممنون سر زدی پرنده مهربان
زندگی چون دود سیگاریست که بی مقصد رهی دارد
خوش بحال چوب کبریت که بی مقصد رهی دارد
تو آرام باش. . . من می سوزم
تو آرام باش. . . من می میرم
کنار همه اشک هایت من می بـــارم...
تو آرام باش
وبس
وقتی دوستانت در کنارت باشند روزگار به کامت خواهد بود وآرام خواهی بود
جمله ی بسیار زیبایی بود